درشب معراج احمد درخود ودرعرش و فرش                       دید  هر  جا  بنگرد  حیدر نمایان   است  و بس

خاک  راه  اهل عرفان شو تو هم  او را  ببین                       زانکه این دولت نصیب اهل عرفان است وبس

انبیا ء  و  اولیـا ء  را  فیض  از  او  می رسد                      نور  بخش  انجـم  آری  مهـر تابان  است و بس

آدم  و ادریس و شیث  و  هود  را  باشد مجیر                     نی  پناه  نوح  و  داوود  و  سلیمان  است و بس

در دل ماهی به  دریا مونس  یونس هم اوست                      نی  انیس  یوسف  اندر چاه و زندان است و بس

خاک  درگاهش  حیا ت  جاودان  بخشد  بلی                         مایۀ  عمـر  ابـد  ایـن   آب  حیـوان  است  وبس

از زبان  پور  مریم  هم  بود   ناطق  به مهد                        همسخن در طور نی با  پور عمران است و بس

هیچ  دانی از چه  گردون را دمی  نبود قرار                        مرتضی  را  در  پی  انجام  فرمان  است و بس

مهر با  آن  گرم  جولانی  به   میدان  وجود                         شاه  ملک   انّما  را  گـوی  چوگان است و بس

در" واِن مِن شئ " تحقیق ار رود هرذرّه را                         بر  امیرالمومنین  بینی   ثنا  خوان  است و بس

حضرتش راکرده  میکائیل  از جان  چاکری                       اندر این  درگه  نه  جبرائیل  دربان  است وبس

از ازل  گسترده  خوان   نعمت   او  تا   ابد                        اولین و آخرین را رزق ازاین خوان  است  وبس  

هفت دریا  پیش بحرلطف اودانی که  چیست                        جدولی    انـدر  کنار  بحـر  عمّان  است  و بس

هشت  کیهان را هم  او فرمانده  و فرمانروا                        نی که تنها حکم او جاری به  کیوان  است و بس

هشت خلدوهفت اخترشش جهت  زو برقرار                       نی  قوام   پنج  حس  و چار  ارکان   است و بس

می کند  ثابت  ملا قا تش  به  گاه  نزع  جان                      این که جان  جمله را آن  شاه جانان است  و بس

یا علی  ای  آنکه  اندر کشور غیب  و شهود                       شخص  عالی جاه ذوالعزّ  تو سلطان  است و بس

جنّت  و  نیران  ندانم   چیست اندر کیش من                       قرب  تو  جنّت  بود  بُعد  تو   نیران  است  وبس

کرده ای  لاهوتیا ن  را  نیز مات  خویشتن                       عقل  ناسوتی  نه  تنها  در تو حیران  است  وبس

در بیابان غمت  بس خضرها  سرگشته اند                        وادی  حیـرت  همـانا   این  بیـابان  است   وبس

نی همین  پروانه  سوزد از شرار عشق تو                        بلکه  بلبل  هم  زسودای  تو  نالان  است  و بس

خسروا شاها  "صغیر" آن بندۀ شرمنده ات                        کش  به  درد بی  دوا لطف تو درمان است  وبس

سال  و ماه و هففته روز و شب ازدوگاه تو                      هرچه  از او می رسد اکرام  و احسان است وبس

سالها  باشد  که  باشد  غرق  بحر رحمتت                       هم به  خوان  نعمتت  تا  هست  مهمان است وبس

 ----------------------------------------------------------------------------------------------

 (ان من شی ) اشاره به آیۀ شریفۀ اِن مِن شی الا یُسبح بِحمده  می باشد " موجودی نیست  مگر اینکه

   ذکرش  تسبیح حضرت حقّ است .( سورأ اسراء آیه  ۴۴ )

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: